SAYFALAR

12 Eylül 2014 Cuma

İSTANBUL' U DİNLİYORUM GÖZLERİM KAPALI


İstanbul'u Dinliyorum Gözlerim Kapalı
Önce yankesiciler çıkıyor yavaş yavaş,
Sallanıyor akşamdan kalmalar sokaklarda,
Uzaklarda, çok uzaklarda kaldı İstanbul paşazadeleri katipleri,
Nerede yarasını saracak doktorları?
İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı.

İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı
Kuşları ötmez, balıkları yenmez, denizine girilmez oldu sanayi artıklarından.
O kadının suya değmiyor artık ayakları.
İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı.

İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı
Hırsız dolu Kapalıçarşı,
Cıvıl cıvıl Mahmutpaşa,
Değil güvercin ot bile yok avlularda.
Motor gürültüleri çaldı çekiç seslerini,
güzelim bahar gününde insanlık kan ağlıyor sanki.
İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı.

İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı
Başında yeni alemlerin sarhoşluğu,
Renkli ışıklarıyla bir gece kulübü gençliği zehirlercesine
Ne yapabilirim? İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı.

İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı
Küçük bir çocuk geçiyor kaldırımdan
Mevsim kış,üstünde yırtık bir pantolon, eski bir penye
Bir şey düşüyor elinden yere, bayat ekmeğini koyduğu poşet olmalı.
İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı.

İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı
Bir ihtiyar can verdi kimsesizce,
Alnı artık soğudu biliyorum.
Ama dudakları hala dişlerinin arasında.
İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı

İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı
Güneş bütün parlaklığı ile doğuyor.
Kapatıyor ikiyüzlülerin gölgelerini
Ama kalbim hala vuruyor
Ve ben hala, çaresizce, İstanbul'u dinliyorum.
ORHAN VELİ KANIK

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder